‘De Waal is een levend schilderij, het is steeds weer anders’

,,Neenee, daar wil ik niet mee worden geassocieerd! Wij komen uit Nijmegen, begrijp je?”. Campinggast Theo Janssen vergelijken met het clubicoon van Vitesse is geen goed idee, merken we snel na de goedbedoelde link. Dat is natuurlijk waar ook, NEC uit Nijmegen en Vitesse uit Arnhem, daar liggen nogal wat gevoeligheden. Maar gelukkig blijkt al snel dat ‘onze’ Theo een grapje maakt. ,,Natuurlijk kan me dat niks schelen, joh”, klinkt het lachend aan de boorden van de Waal. Want daar zijn we, op camping Waalstrand. Een adembenemende plek in het rivierenland.

,,Moet je zien, het is een levend schilderij”, zegt Theo, genietend van het uitzicht over de Waal. ,,Het verandert ieder moment weer. Ik weet nog goed dat we in 2003 voor het eerst een keertje kwamen kijken, toen de vader van Roger nog de eigenaar was. Toen hoefden we niet lang na te denken. We komen hier nu elk jaar twee keer.”

,,Het is lekker dichtbij”, zegt Diny, de vrouw van Theo. ,,We hebben veel gereisd, naar Denemarken en Frankrijk vooral. Maar dat hoeft nu niet meer zo. Moet je zien wat een mooi plaatje hier voor de deur. En die boten gaan dag en nacht door, wist je dat?’

De twee hebben alle tijd om te genieten. Ook van de verhalen uit hun werkzame leven. Theo heeft bij een slijterij gewerkt, bijna veertig jaar lang. ,,Ik was niet aan de drank, maar in de drank”, lacht hij. ,,Later ben ik voor een tandtechnisch laboratorium tanden rond gaan rijden. Van die rammelende gebitjes in een doosje, zie je het voor je? Grappig, toch?”

,,We hebben een mooie plek”, besluit Diny. ,,We hopen hier nog lang te blijven. Van al die andere reizen hebben we de foto’s nog…”